به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، استعدادهایی که به همت مرکز آفرینش‌های ادبی قلمستان کشف شده و طی سلسله جلسات کارگاهی پرورش یافتند تا در ویژه برنامه "شب‌های شعر حوضخانه" که هر ماه به همت این مرکز برگزار می‌شود، توسط اساتید مطرح کشوری مورد نقد و بررسی قرار گیرند.
این بار نیز "شب‌های شعر حوضخانه" با حضور محمد علی بهمنی یکی از نامداران غزل‌سرای ایران برگزار شد تا جوانان از این پیشکسوتان طریق درس سرودن گیرند.
مجید گل‌دار یکی از استعدادهای درخشان شعر اصفهان با حضور در این برنامه یک قطعه غزل و یک قطعه ترانه که خودش سروده بود را در مقابل حضار خواند و برای شنیدن نظر استاد بهمنی به جایگاه برنامه دعوت شد.
محمد علی بهمنی ابتدا در ارتباط با ذات شعر گفت: همیشه باید این نکته را مد نظر داشت که هرکس از زاویه دید خودش شعری را خلق و ثبت می‌کند لیکن درونمایه شعر است که برای ما مهم بوده نه قالب آن. آنچه باعث رشد شعر می‌شود توجه به درونمایه‌هاست نه نقدهای ظاهری و کوتاه.
وی افزود: باید با نگاهی فراخ‌تر به مقوله شعر اندیشید، چراکه هنر به تنهایی ذات است و برای صحبت کردن از آن باید ذات شناسی مناسب آن را بلد بود و نباید هیچ اثری را بدون در نظر گرفتن ذات آن بررسی کرد چون در واقع هنر بدون ذات وجود ندارد.
این شاعر پر آوازه ایران در ارتباط با آوردن ردیف در اشعار تصریح کرد: ردیف‌ها معمولاً بخشی از حرف شاعر را بیان می‌کنند برای همین بدون هیچ حرف اضافه دیگری تنها به قصد تکمیل سخنان شاعر آورده می‌شوند.
وی ادامه داد: هرچند در شعر بزرگان در گذشته ردیف‌ها به تنهایی مفهوم کاملی پیدا می‌کردند اما یافتن آن‌ها سخت است.
بهمنی با بیان اینکه باید به جایگاه قرارگیری بیت‌ها دقت بسیاری کرد، گفت: گاهی با آوردن یک بیت در وسط شعر برای مخاطب وقفه ایجاد می‌کنیم که نشان از پایان شعر دارد که این امری نادرست در سرودن شعر است.
وی افزود: در اصل بیتی که حرف والاتر و نهایت سخن شاعر را بیان می‌کند، باید در آخر شعر آورده شود تا با رسیدن به آن مخاطب احساس راحتی کرده و متوجه اوج شعر بشود؛ چون در این صورت ماهیت نهفته در شعر برای خواننده آشکار می‌شود.